شرکتی با فناوری پیشرفته و متخصص در تحقیق و توسعه ارتباطات فیبر نوری و تولید.
زبان
شرکتی با فناوری پیشرفته و متخصص در تحقیق و توسعه ارتباطات فیبر نوری و تولید.
ریشههای ODN
در قرن بیستم، شبکههای دسترسی به آخرین مایل تقریباً منحصراً به زیرساختهای مسی متکی بودند. ظهور فناوری شبکه نوری غیرفعال (PON) در اوایل قرن بیست و یکم، یک تغییر الگو را رقم زد. PON یک معماری فیبر نوری، نقطه به چند نقطهای را معرفی کرد که قادر به پشتیبانی از خدمات همگرای صدا، تصویر و داده با پهنای باند و تأخیر عالی است. این معماری بر اساس یک کارخانه فیبر غیرفعال ساخته شده است: ترمینالهای خط نوری (OLT) به تقسیمکنندههای نوری غیرفعال متصل میشوند، که سپس سیگنالها را به چندین واحد شبکه نوری (ONU) در محل مشتری توزیع میکنند. این زیرساخت حیاتی فیبر و تقسیمکننده، شبکه توزیع نوری (ODN) را تشکیل میدهد.
تکامل فناوری ODN
اگرچه ODN یک لایه غیرفعال است، اما سرمایهبرترین و حساسترین عنصر در پروژههای FTTx را تشکیل میدهد. بنابراین، تکامل مداوم فناوری ODN همواره با هدف کاهش چالشهای ساخت و ساز و سادهسازی پیچیدگیهای عملیاتی بوده است.
ODN سنتی متصل
معماری سنتی یا نسل اول ODN، که بیش از سه دهه به موازات گسترش جهانی FTTx مورد استفاده قرار گرفته است، هنوز هم رایجترین شکل دسترسی فیبر نوری امروزی است. ویژگی بارز آن، نیاز فراگیر به جوشکاری میدانی است. هر بخش - از کابلهای تغذیهکننده و توزیع گرفته تا کابل نهایی - نیاز به لخت کردن دستی و جوشکاری فیوژن دارد. نصب و راهاندازی نیازمند کار میدانی گسترده است: باز کردن چندین محفظه، آمادهسازی دقیق کابل و عملیات جوشکاری ماهرانه در محیطهای بیرونی و داخلی.
برای غلبه بر چالشهای میدانی ODN سنتی - به ویژه در محیطهای دشوار - ODN از پیش سربندی شده و ماژولار (ODN نسل دوم) یک جایگزین ساده ارائه میدهد. این ODN به گونهای طراحی شده است که اتصال فیوژن در محل را حذف کند، در نتیجه استقرار را تسریع و نیازهای نیروی کار را کاهش دهد. نکته کلیدی، پیکربندی از پیش تعیین شده است: تقسیمکنندهها از پیش در داخل محفظهها نصب میشوند و تمام فیبرها در کارخانه سربندی شدهاند. این امر امکان نصب سریع و آسان (plug-and-play) را در محل فراهم میکند، جایی که تکنسینها به سادگی کابلهای از پیش سربندی شده را به محفظهها متصل میکنند. علاوه بر این، این روش از یک مدل استقرار قطعهبندی شده با استفاده از چندین کابل مجزا پشتیبانی میکند، کابلها را از دستگاهها جدا میکند و گردش کار موازی ساخت و ساز را امکانپذیر میسازد.
یکی از نوآوریهای شاخص نسل دوم ODN - برچسبگذاری دیجیتالی فیبرها و پورتها از طریق بارکد/کدهای QR - مدیریت بصری را از طریق یک پایگاه داده هوشمند تسهیل کرد. با این حال، از آنجایی که این تجسم نمیتواند به طور خودکار خطاها را تشخیص یا اصلاح کند، پرسنل فنی هنوز باید به صورت دستی مداخله کنند.
با پرداختن به این شکاف، نسل سوم ODN با تعبیه قابلیتهای دیجیتال و هوشمند، از جمله تشخیص تصویر مبتنی بر هوش مصنوعی و مدیریت ابری، فراتر از پیشپایانی پیش میرود. این تکامل با هدف پرداختن اساسی به چالشهای عملیاتی دیرینه با ارائه منابع ODN کاملاً قابل مشاهده و قابل مدیریت، انجام میشود.
با بهرهگیری از فناوریهای نظارت نوری (مانند روشهای مبتنی بر بازتاب یا تأخیر)، سیستمهای مدیریت هوشمند اکنون به طور خودکار خطاها را دقیقاً در فیبر یا پورت شناسایی و مکانیابی میکنند. دادههای خطا به طور یکپارچه به مرکز عملیات شبکه و دستگاههای تکنسینهای میدانی منتقل میشوند. سیستم «فیبر عنبیه» هواوی نمونهای از این موارد است که از حسگر هوشمند برای افزایش تشخیص خطا و کارایی نگهداری استفاده میکند.
انتخاب ODN بهینه به همسو کردن قابلیتهای آن با نیازهای خاص استقرار بستگی دارد. در حالی که فناوری ODN به راهکارهای هوشمند نسل سوم پیشرفت کرده است، معماریهای نسل اول و دوم نه تنها قابل اجرا هستند، بلکه در سناریوهای خاص بهینه نیز میباشند.
ODN سنتیِ متصل: برای حداکثر انعطافپذیری
در مواردی که الزامات بسیار متغیر هستند - مانند زمانی که طول فیبر نامشخص است یا تعداد کانکتورها نیاز به تعیین در محل دارد - ODN معمولی نسل اول انتخاب عملی است. این به تکنسینها اجازه میدهد تا شبکه را دقیقاً با شرایط میدانی تنظیم کنند و از استفاده کارآمد از منابع و اتصالات قابل اعتماد و کم تلفات اطمینان حاصل کنند.
ODN از پیش خاتمه یافته: برای سرعت و سادگی
راهکارهای از پیش سربندی شده نسل دوم در مواردی که راهاندازی سریع حیاتی است یا دسترسی به سایت چالش برانگیز است، برتری دارند. موارد استفاده ایدهآل عبارتند از:
مناطق دورافتاده یا کوهستانی با دسترسی دشوار.
پروژههایی که نیاز به پوشش سریع چندین محل دارند.
گسترش موقت یا فوری شبکه.
ماهیت plug-and-play آنها به طور قابل توجهی راندمان استقرار را افزایش میدهد، هزینههای نیروی کار را کاهش میدهد و خطاهای نصب را به حداقل میرساند.
ODN هوشمند: برای عملیات خودکار
ODN 3.0، با نظارت دیجیتال یکپارچه، تشخیص خودکار خطا و مدیریت از راه دور، برای اپراتورهایی که اتوماسیون عملیاتی و قابلیت مشاهده در لحظه را در اولویت قرار میدهند، ایدهآل است. اگرچه به سرمایهگذاری اولیه بالاتری نیاز دارد، اما صرفهجویی عملیاتی بلندمدت و قابلیت اطمینان بیشتری را برای شبکههایی که مدیریت ساده در آنها از اهمیت بالایی برخوردار است، ارائه میدهد.
نتیجهگیری
با افزایش تقاضا برای پهنای باند، شبکههای توزیع نوری (ODN) نیز در حال تکامل هستند و از روشهای پرزحمت به سمت سیستمهای دیجیتال خودکار، هوشمند و بسیار قابل اعتماد در حال گذار هستند. انتخاب راهکار ODN صحیح برای اپراتورها، کلیدی برای دستیابی به استقرار سریعتر، مدیریت کارآمدتر و مسیر تکامل هموار برای فناوریهای آینده PON است.
اگر قصد ارتقاء ODN را دارید یا به دنبال بهترین معماری شبکه هستید، KEXINT راهنماییهای تخصصی و راهحلهای استقرار FTTx متناسب با نیاز شما را ارائه میدهد. همین امروز با ما تماس بگیرید.
